Okulumuz türkçe öğretmenlerimizin koordinatörlüğünde İstiklal Marşı´nın Kabulü´nün 98. yılını coşkuyla kutladık.

Her milletin, bir bağımsızlık sembolü vardır. Bu sembollerden birincisi bayrağı, ikincisi ise milli marşıdır. Bizim de ay-yıldızlı bayrağımız ve “İstiklal Marşı”mız, milletimizin ebedî vazgeçilmezleri arasındadır.

Osmanlı Devleti döneminde bir milli marşımız yoktu fakat son yıllarda her padişah kendine göre bir marş besteletmişti.

Kurtuluş Savaşı sırasında, o zaman Genelkurmay Başkanı olan Albay İsmet (İnönü) Bey, sürekli saldıran düşmana karşı ulusal bilinci uyandırmak amacıyla bir marş yarışması düzenlenmesini tavsiye etmiş, düzenlenen yarışmaya 734 şiir katılmıştı.

Para ödülü olduğu için yarışmaya katılmak istemeyen Mehmet Akif’i ikna eden Hamdullah Suphi (Tanrıöver) kendisine para ödülü verilmeyeceğini belirterek Mehmet Akif’i yarışmaya katılmaya ikna etti. Şair, şiirini 48 saat gibi kısa bir sürede yazıp teslim etti. Daha önce seçilen 6 şirle birlikte bu şiir de jüriye sunulur. Atatürk’ün başkanlığını yaptığı TBMM’nde 1 Mart 1921 günkü 2. oturumda Hamdullah Suphi, kürsüden şiiri okur ve herkes tarafından beğenilir. "İstiklal Marşı"nın güftesi, 25 Mart 1921 (12 Mart 1337) günü büyük çoğunlukla Büyük Millet Meclisi´nin toplantısında resmî marş olarak kabul edildi.
Şair de şiirini “Kahraman Ordumuza İthaf” etmiştir.

Resmî marşın ilk bestesi Ali Rıfat (Çağatay) tarafından derlendi ve 1924´ten 1930´a kadar kullanıldı. Osman Zeki´nin bestesinin geleneksel Türk marşları üslubuyla yapılmış olmasından, 1930´da, Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası´nın şefi, Osman Zeki Üngör batı marşları tarzındaki bestesiyle değiştirildi. Bu beste o günden bu güne kadar geçerlidir.

Tek arzumuz Allah bir daha bize istiklal Marşı yazdırmayı nasip etmesin, o günleri göstermesin...